Jak nie cegła to telewizor...

Dziś. 1:30 w nocy. Jeb! Trach! Łubudu!

OP budzi się i widzi w mroku, że na głowie jego hotelowego współspacza leży telewizor. OP mówi „Jezu!” po czym zastanawia się czy to jawa czy sen. Słyszy jakiś bełkot wydobywający się spod telewizora.  Mówi jeszcze raz „Jezu!” i wyskakuje z łóżka. Podchodzi do współspacza i zdejmuje z niego TV z uchwytem mocującym i czterema długimi śrubami. Ciężki jak sku...yn ten TV.

- Nic się panu nie stało?

- Nie.

- Ale jaja.

- To chyba jakiś znak...

- Ale jaja (Nie błyszczy elokwencją OP)

- Chyba coś mi jest pisane...

- Myślałem, że to mi się śni... to co...

- Nic. Idziemy spać. Rano to zgłosimy.

- Strasznie ciężkie to cholerstwo, gdyby tak spadł panu kantem np. w ciemię, to mogło być róznie...

- Teraz już wiem że jak jest komuś coś pisane, to nie trzeba z łóżka wychodzić, żeby zginąć...

Współspacz zaczyna się śmiać. OP też.

- Dobra. Idziemy spać.

OP wraca do łóżka. Cisza.

Kolejny wybuch śmiechu współspacza. Kolejny wybuch śmiechu Opa.

I tak jeszcze dwa razy.

PS. Przebywam aktualnie na targach w Danzing i to tam się dzieją takie jupy...